این بیسکویت توی دهن پودر میشه! یعنی بافتش اینقدر لطیفه، که حتی این خطر وجود داره از لحظه ای که از توی ظرف برش میداری، تا لحظه ای که میخواد بره توی دهنت... توی مسیر، تو راه، تو هوا، پودر بشه! یعنی تا این حد حساس و ظریف!
این بزرگوار، سلطان ظرافت و لطافته!
کره 100 گرم
پودر شکر 2 و نیم ق غ
وانیل 1 ق چ
آرد سفید
پودر نشاسته ذرت 4 ق غ
کره بایستی به دمای محیط رسیده باشه. یعنی مطابق آنچه در تصویر مشاهده میکنید بایستی نرم باشه.
کره و پودر شکر و وانیل رو به خوبی با همزن هم میزنیم تا کرم لطیفی بدست بیاد.
دقیقا مطابق با آنچه بالای سر جناب جغد مشاهده میکنید!
حالا آرد رو اضافه میکنیم.
به خوبی با همزن هم میزنیم تا کرم لطیفی بدست بیاد.
مجددا دقیقا مطابق با آنچه بالای سر جناب جغد مشاهده میکنید!
فقط ببینید که این خمیر بیسکویت چقدر لطیفه! سلطان لطافت که میگن خودشه!
ویژگی اصلی این خمیر این هست که میتونیم بریزیمش توی قیف قنادی و با ماسوره های ستاره ای بهش فرم بدیم. حالا نه فقط ماسوره ستاره ای. هر ماسوره ای! دنیا زیر پاهاتونه!
ماسوره دلخواه رو توی قیف قرار داده و خمیر رو توی قیف میریزیم.
فر رو روشن کرده و روی 180 درجه سانتیگراد قرار میدیم.
روی سینی یک ورق کاغذ روغنی میذاریم. نیازی به چرب کردن کاغذ نیست.
حالا قسمت جذاب ماچرا شروع میشه. و صد البته که این قسمت برای بچه ها جذاب تر از بزرگترها هست! مهدی لیانا عاشق کار کردن با قیف و ماسوره هستند!
به اشکال دلخواه، بیسکویتها رو پایپ میکنیم. میتونید مثل من رز درست کنید. یا هر مدل دیگه ای. هیچ محدودیتی نداره.
شیوه پایپ کردن رز رو قبلا آموزش دادم.
همچنین میتونید خمیر رو رنگ کنید و بیسکویت های رنگ و وارنگ درست کنید. این خمیر اصلا جون میده واسه بیسکویتهای رنگین کمانی!
سینی رو درون فر قرار میدیم.
به مدت ده دقیقه یا تا زمانی که حاشیه زیرین بیسکویتها اندکی طلایی رنگ بشه. گفتم اندکی! دقت کنید عملا ما نمیخوایم بیسکویتها تغییر رنگ بدن.
یکی دیگه از زیباییهای این خمیر به اینه که درون فر در حین پخت تغییر شکل آنچنانی نمیده و فرم زیبای خودش رو حفظ میکنه. اصلا کل جذابیتش به همینه!
و صد البته اون بافت پودریش که توی دهن... اصلا ذوب میشه!!!
این بیسکویت ها رو به رنگها و اشکال و ابعاد و سایزهای مختلف درست کرده و حالش رو ببرید!
تعداد بیسکویتها بستگی به سایزشون داره. بیسکویتها رو تا زمان مصرف در ظرف در بسته خارج از یخچال نگهداری کنید. و خب... توصیه همیشگیم رو هم بکنم و برم:
یسکویت خانگی، همه لطفش به اینه که تازه خورده بشه!
تهیه شده از بهترین مواد اولیه، با دقت و ظرافت، و مهم تر از همه با عشق، تازه میل شود!!!
